Η επιμονή της κυβέρνησης για περαιτέρω συρρίκνωση του προσωπικού στο Δημόσιο έχει ως στόχο των εκχώρηση των αρμοδιοτήτων του δημόσιου τομέα σε ιδιωτικά συμφέροντα και σε «ημέτερους» οικονομικούς παράγοντες, τονίζει σε συνέντευξή της στην "Αυγή" της Κυριακής η Δέσποινα Σπανού, υπεύθυνη του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής και υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
 
* Η κυβέρνηση κρατάει για μετά τις ευρωεκλογές τις παρεμβάσεις στον δημόσιο τομέα. Πιστεύετε ότι έχει έτοιμο νέο Μνημόνιο με απολύσεις;
Αυτό είναι βέβαιο και άλλωστε φαίνεται από τους νόμους που έχουν ψηφιστεί, καθώς και από τις δηλώσεις του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος, αφού ανακοίνωσε πρόσφατα ότι έχει μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων κατά 200.000 και πλέον την τελευταία τετραετία και η ετήσια μισθολογική δαπάνη έχει μειωθεί κατά περίπου 8 δισ. ευρώ, δήλωσε ότι θα συνεχιστεί η «μεταρρυθμιστική ατζέντα» και τα επόμενα έτη. Άλλωστε η επερχόμενη κατεδάφιση και των τελευταίων υπολειμμάτων του εργατικού δικαίου (αύξηση ορίων ομαδικών απολύσεων, περιορισμός συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.τ.λ.) και οι αλλαγές, επί τα χείρω, στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης είναι βέβαιο ότι είτε άμεσα είτε έμμεσα θα επηρεάσει όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
 
* Ο μύθος του υπερτροφικού δημόσιου τομέα έχει καταρρεύσει. Γιατί αυτή η επιμονή συρρίκνωσης του προσωπικού και των δημοσίων υπηρεσιών;
Είναι αποδεδειγμένο και καθολικά, σχεδόν, αποδεκτό πλέον ότι υπερτροφικός δημόσιος τομέας ούτε υπήρχε ούτε βέβαια υπάρχει, ειδικά μετά τις τεράστιες μειώσεις προσωπικού των τελευταίων ετών, που έχουν οδηγήσει σε δραματική υποστελέχωση τις δημόσιες υπηρεσίες. Η επιμονή για περαιτέρω συρρίκνωση του προσωπικού στο Δημόσιο έχει ως στόχο την εκχώρηση των αρμοδιοτήτων του δημόσιου τομέα σε ιδιωτικά συμφέροντα και σε «ημέτερους» οικονομικούς παράγοντες. Και αυτό συμβαίνει σε τομείς σημαντικότατους και νευραλγικούς, όπως είναι ο τομέας της υγείας, της παιδείας, της καθαριότητας κ.α.
Μέσω του καθεστώτος των υπεργολαβιών και των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων ανατίθενται αρμοδιότητες του Δημοσίου σε ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες πραγματοποιούν υπερκέρδη σε βάρος των εργαζομένων τους (εξευτελιστικά χαμηλές αμοιβές, ατομικές συμβάσεις, ανασφάλιστη εργασία), αλλά και του δημοσίου συμφέροντος. Θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά το παράδειγμα του νοσοκομείου "Αττικόν", στο οποίο βρέθηκα πρόσφατα σε περιοδεία, για να συνειδητοποιήσουμε τη ζημιά που υφίσταται το Δημόσιο. Στο νοσοκομείο αυτό -όπως και σε πολλά άλλα- η καθαριότητα έχει εκχωρηθεί σε ιδιωτική εταιρεία, με αποτέλεσμα τα υπερσύγχρονα και πανάκριβα πλυντήρια που είχαν αγοραστεί με δημόσιο χρήμα να μην χρησιμοποιούνται πλέον καθόλου. Το πλύσιμο σεντονιών, κουβερτών και άλλων υλικών δίνεται έξω, στην εταιρεία, με πολύ μεγάλο κόστος για το νοσοκομείο και με αμφίβολα ποιοτικά αποτελέσματα, όπως μου κατήγγειλαν οι εργαζόμενοι. Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί πλέον στην πλειονότητα των δημοσίων υπηρεσιών: Υπερκέρδη για τους εργολάβους, διαθεσιμότητες - απολύσεις για τους εργαζόμενους και ζημιά οικονομική για το Δημόσιο.
 
* Ποια θα πρέπει να είναι η κεντρική παρέμβαση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς για την αναστροφή της σημερινής κατάστασης;
Η κεντρική παρέμβαση μιας κυβέρνησης της Αριστεράς πρέπει να στοχεύει σε: αναδιάρθρωση του Δημοσίου με αιχμή τις κοινωνικές υπηρεσίες, επαρκή χρηματοδότηση των υπηρεσιών, κατάργηση του αντισυνταγματικού μέτρου της διαθεσιμότητας και της δήθεν «αξιολόγησης», η οποία θα αποτελέσει το όχημα για νέες διαθεσιμότητες-απολύσεις. Ακόμα, αποκατάσταση - επαναπρόσληψη των υπαλλήλων που απολύθηκαν λόγω εφεδρείας-διαθεσιμότητας, προσλήψεις για την κάλυψη των επειγουσών αναγκών, πραγματική αξιοκρατία, κατάργηση της πολυνομίας και της σύγχυσης των αρμοδιοτήτων με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.

Αναδημοσίευση από "Αυγή" 17.05.2014